Cozy cabin
Door: Nadia Roelofsen
Blijf op de hoogte en volg Nadia
01 November 2012 | Verenigde Staten, Lyndhurst
We waren afgesloten van internet en zelfs van tv dus waren we op elkaar aangewezen.
Maar laat ik van het begin af aan starten.
In de ochtend dat we wakker werden waren we toch wel heel erg benieuwd hoe ernstig het weer buiten zou zijn.
Dit was alles behalve extreem erg.
Oke er lag wel wat sneeuw maar zoveel sneeuw kan ook best in Nederland vallen. De wegen waren behoorlijk goed schoongemaakt.
Het enige probleem in Amerika is dat de wegen nogal op en neer gaan en als je van een klein stadje komt betekent ook kleine wegen met heel veel bochten.
Dat is denk ik soms wel een nadeel, want dat is met sneeuw wat inspannend rijden.
Zoals ons al duidelijk was gemaakt was de blue ridge parkway afgesloten en dat was nou net datgene wat we wilden doen, over de blue ridge parkway rijden naar ons volgende cabin.
Maar helaas gooide orkaan sandy roet in het eten.
Door de orkaan hadden ze namelijk in north carolina last van vroege sneeuwval.
Dus dit betekende dat we de route over de lange saaie snelweg moesten nemen, dat was toch wel een tegenvaller.
Maar met een boek en een PSP kom je al een aardig eind.
Bij het stadje buena vista zag het weer er al een stuk beter uit dus we dachten we gaan gewoon proberen om te kijken of we de blue ridge parkway op kunnen. Maar helaas daar bleek het ook gesloten te zijn.
Dus zijn we direct naar onze cabin gereden.
Bij onze cabin aangekomen waren we zeer verrast.
Geen internet, geen tv maar wat was het een schattige cabin, echt helemaal geweldig.
En het bleek ook al een hele oude cabin te zijn. Ramon heeft wel tig keer zijn hoofd gestoten omdat het niet echt hoog was.
We gingen vroeg eten omdat het in de schemering makkelijker je cabin vinden is dan in het donker.
Zie het maar als een donker bospad waar geen lichten zijn en dan je cabin terug vinden, niet heel erg makkelijk en daar hadden we beiden ook niet echt de behoefte aan.
Terug in onze cabin hebben we uno gespeeld de hele avond.
En ja ik zal het toegeven, hoewel ik het moeilijk vind... Ja Ja oke ach toe vooruit, oke Ramon heeft gewonnen.. Zucht dat deed pijn om te zeggen.
Op het moment dat ik naar bed wilde gaan ging Ramon mee naar boven en waarom?
Omdat echt werkelijk waar Ramon de grootste bange poeperd is van iedereen.
Hij durfde namelijk niet alleen beneden te blijven zitten.
Toch best aandoenlijk ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley