Knuppels, knuppels

Wat heb ik werkelijk waar heerlijk geslapen, geen snurkende Ramon, althans niet echt last van gehad, geen housekeeper die te vroeg op je deur klopt.
Dus om 9 uur werd ik wakker, het is dat Ramon al wakker was maar ik had best nog een keer mijn oogjes kunnen sluiten om verder te slapen.

Na het continental breakfast in het hotel zijn we op weg gegaan naar het Louisville Slugger museum.
We konden toen we onze kaartjes hadden meteen met de tour mee.
Hoe vet was dat zeg!!
Helaas mocht je ook in deze fabriek geen foto's maken, voor het geval je een spion zou zijn.
Maar wij hebben gewoon gezien hoe daar de knuppels werden gemaakt.
Vroeger werd het allemaal nog op de hand gedaan en duurde dat 20 tot 30 minuten per knuppel.
Nu duurt het 30 seconden om een knuppel met de machine te produceren.
Maar nog vetter was de machine die speciaal wordt gebruikt voor de major league.
Die machine is zo geprogrammeerd dat er allemaal codes in staan van hoe bepaalde spelers hun knuppel willen hebben.
Op dat moment draaide de machine ook en werden de knuppels gemaakt voor de world series.
Toch best bijzonder om daar tussen te staan.
Aan het eind kregen we ook een mini-bat :)

Na de tour hebben we nog even door het museum rondgelopen met allemaal leuke feitjes en weetjes.
Na het museum kon je zelf ook nog wat swings maken in de batting cage.
Ramon heeft het geprobeerd met de knuppel van Ted Williams.
Ik heb gewoon met een aluminium knuppel geslagen, eerst honkbal en daarna softbal.
Was wel weer even lekker om dat gevoel te krijgen.

Na zo een beetje alles te hebben gezien zijn we in de auto gestapt om verder te rijden naar de volgende plaats van bestemming.
Onderweg zijn we even gestopt bij een Waffle House, elke keer komen we die namelijk tegen op bordjes en nou waren we wel eens benieuwd wat het precies inhield. Het was eigenlijk gewoon een ontbijtzaak maar wij hebben lekker twee wafels gegeten.

Ramon en ik waren ook nog erg perplex na iets wat gebeurd was op de snelweg.
We hoorde en zagen een auto van de sheriff met loeiende sirenes aankomen en Ramon had al zijn auto naar rechts gemanoeuvreerd.
Voor ons reed een auto die nog genoeg ruimte en tijd had om zijn auto achter de vrachtwagen te plaatsen.
Maar nee hoor meneer ging de vrachtwagen ook nog op zijn dooie gemak inhalen.
Echt zeer bizar.

Onderweg zijn we nog even gestopt bij de Wal-mart.
Daar heb ik twee korte spijkerbroekjes gekocht. Ze zijn wel grappig en dat voor maar 5 dollar, dat kan je bijna niet laten liggen.
We hebben weer de nodige dingen ingeslagen en zijn toen op weg gegaan naar ons eindpunt.

Aangekomen bij ons hotel was het al half zeven en zijn we meteen aan de overkant een hapje wezen eten, erg lekker en erg veel.
We zitten nu weer in natuurgebied en gaan morgen weer super genieten van het weer wat echt heerlijk is. (zijn we gelukkig niet voor niets helemaal naar beneden gedropt vanaf Chicago)