Wat een geweld

Jaaaaaaa, vanochtend werd ik om 8 uur wakker. Niet dat het heel veel uitmaakt aangezien ik dit keer pas rond 12 uur ging slapen.
Maar om 8 uur deed ik een stukje van de gordijnen open en werd ik door een prachtig zonnetje begroet. Dit gaf een super mooi effect op de Horseshoe Falls zoals de Canadese Falls worden genoemd.

Ik heb Ramon nog even laten liggen en zelf mijn tweede boek uitgelezen. Nog twee te gaan, heb er helaas niet meer meegenomen omdat anders mijn koffer een beetje te zwaar was haha.

Gisteren had Ramon een all you can eat breakfast restaurant gezien dus daar zijn we wezen ontbijten tot we werkelijk waar proppie vol zaten.

Na het ontbijt zijn we heerlijk in het zonnetje met onze t-shirts aan naar de Maid of the Mist Boat Tour gegaan.
Daar aangekomen hebben we onze poncho's aangetrokken en was het klaar om te vertrekken.
Doordat de terugslag bij de Americaanse Falls niet zo erg is vanwege de vele rotsen die in het water liggen werd je op dat punt niet verschrikkelijk nat, totdat je op het punt komt dat je richting de Canadese Falls vaart, wat een geweld en wat een damp die er opstijgt.

Na de Maid of the Mist Boat Tour kon ik het niet laten om de oh zo commerciële foto te kopen die er in het begin wordt gemaakt haha.

Gezien ik mijn foto's in veiligheid wilde stellen maar de weg naar ons hotel behoorlijk steil omhoog liep heb ik Ramon achter gelaten bij de Starbucks en zelf even naar de hotelkamer gelopen.
Zelf aangekomen bij de Starbucks heb ik ook nog even genoten van een heerlijke grote beker thee.

Het volgende punt waar we naar toe gingen was Journey Behind The Falls.
De weg op de boulevard langs de Falls is al een attractie op zichzelf. Wat een geweld. Op een gegeven moment kwamen we op het punt waar de Horseshoe Falls naar beneden valt.
Er valt daar per minuut 156 miljoen liter water naar beneden waarmee je 1 miljoen badkuipen kan vullen. Dat is nogal wat wauw.

The Journey Behind The Falls viel me nogal tegen.
Het observatie dek was op zich wel gaaf omdat je dan naast de fall staat maar de tunnels achter de falls langs viel tegen.
Er waren twee openingen waar je eigenlijk alleen maar naar beneden vallend water zag.
Maar ik kan in iedere geval zeggen dat ik het heb meegemaakt.

Na deze tour wilde we eigenlijk nog de White Water Walk doen maar die bleek 3 mijl verderop te liggen en gezien mijn poten behoorlijk pijn deden, had ik totaal geen zin om nog zo een stuk te lopen dus hebben we besloten om lekker even wat uit te rusten op ons hotelkamer.

Onderweg naar ons hotel moest Ramon nog naar de wc en kon ik het weer niet laten om in het naastgelegen winkeltje een t-shirt te kopen.
Toen we weer buiten kwamen was het weer behoorlijk dreigend en begon het ook toen we halverwege ons hotel waren te regenen.

Aangekomen op onze hotelkamer kan ik het gewoon niet geloven hoe adembenemend mooi de watervallen zijn. Als je het ook weer vanuit je kamer kan zien kan ik daar echt met volle teugen van genieten.

Na wat uitgerust te hebben zijn we aan de overkant van ons hotel wat gaan eten bij een Outback restaurant.
Wat hebben we daar toch heeeerlijk gegeten :)

Morgen gaat een saaie dag worden omdat we dan de hele dag gaan rijden om de afstand tussen Niagara en Chicago wat te verkleinen.
Dus vanavond ga ik weer bijtijds mijn oogjes sluiten om er morgen weer fris en fruitig tegen aan te gaan. En dit prachtige natuurgeweld achter ons te laten.